คุณเคยแอบชอบเพื่อนของคุณไหม?
คุณเคยแอบชอบใครบางคนไหม?
แล้วคุณคิดว่าคุณจะแอบรักเขาได้โดยที่ไม่บอกเขาได้ตลอดไปไหม?
หากคุณตอบว่า"ทนได้"
คำถามต่อไปคือ
แล้วคุณจะไม่บอกความรู้สึกของตัวเองให้เขารู้ได้นานแค่ไหน?
ผมรู้ว่าพอคุณเจอคำถามนี้คุณก้อจะอึ้งและรังเรในคำตอบของคุณเอง
ซึ่งมันก้อควรที่จะเป็นเช่นนั้นครับ
คุณคงทนที่จะไม่บอกความรู้สึกของตัวเองให้เขารู้ได้ไม่นานหรอกครับ
ในเวลาแรกๆที่คุณเจอเขาคนนั้น คุณก้อคงจะได้แต่แอบมอง เขินอายที่จะบอกความรู้สึกของตัวเอง ให้คนๆนั้นรู้
แต่ถ้าถึงเวลาที่เขาเจอคนที่ใช่ หรือว่าเขาจะต้องห่างไกลจากคุณไป
คุณนั้นจะไม่รังเรและไม่เขินอายที่จะบอกความรู้สึกของคุณให้เขารู้
ถึงแม้ว่าคำตอบที่คุณจะได้มันอาจจะเป็นคำตอบที่ทำร้ายจิตใจของคุณ
แต่คุณก้อพร้อมที่จะรับคำตอบนั้นด้วยความเต็มใจ เพื่อแค่เพียงแลกกับการบอกความรู้สึกของคุณให้เขาคนนั้นรู้
ถึงแม้คำตอบที่เขาให้คุณมา มันอาจจะบอกว่าคุณไม่ใช่สำหรับเขา คุณดีเกินไป คุณแย่เกินไป หรือคำตอบอื่นๆ
คุณก้อพร้อมที่จะยอมรับมัน แล้วยิ้มรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น ถึงแม้ว่ารอยยิ้มนั้นมันจะปนเปื้อนด้วยน้ำตา
และถ้าคุณนั้นรักเขาจริง คุณก้อจะยังรัก และรอเขาหันมามองคุณ
แม้ว่าคุณก้อรู้ว่าวันนั้นมันอาจจะไม่มีอยู่
แต่คุณก้อยังจะรอ รอ รอเขาคนนั้นหันมามองคุณ
ผมเองก้อเคยเป็นหนึ่งในนั้นครับ ผมแอบรักผู้หญิงคนหนึ่ง
แต่ไม่กล้าที่จะเข้าใกล้เทอ ไม่กล้าพูดคุยกับเทอ จนวันหนึ่งวันที่ผมอึดอัดกับความรู้สึกของตัวเองมาก
มันทำให้ผมกล้าที่จะบอกความรู้สึกของผมให้เทอรู้
แล้วมันก้อเป็นอย่างที่ผมคาดหวังเอาไว้ครับ
คำตอบที่ผมได้รับคือ ในตอนนั้นเทอมีแฟนแล้ว
ผมก้อยิ้มรับกับคำตอบที่ได้รับจากเทอคนนั้น เทอคนที่ผมแอบรักมานาน คนที่ผมแอบรักตั้งแต่แรกเจอ
มันเป็นยิ้มที่ทำให้ผมมีความสุข ถึงแม้ว่ามันจะปนเปื้อนด้วยน้ำตา
ตอนนั้นผมรู้สึกอายและเกลียตัวเองมาก ที่ร้องไห้เพราะความรู้สึกเพียงความรู้สึกเดียว
แต่ผมก้อคิดได้ว่าไอ้ความรู้สึกที่ผมคิดว่าความรู้สึกเดียวนั้น
มันก้อทำผมเสียใจจนร้องไห้ได้ บางทีก้อทำให้ผมมีความสุขได้
ผมจึงได้รอเทอคนนั้น
จนวันหนึ่งเทอก้อหันกลับมามองผมจริงๆ
ตอนนี้ผมกับเทอก้อได้คุยกันแล้วสนิทกันมากขึ้น
ผมคิดว่าความรักมันไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวและก้อไม่ใช่เรื่องที่ดูสวยงาม
ความรักมีหลายๆๆอย่างประกอบกันอยู่
แล้วจะมอบสิ่งเหล่านั้นให้เราในเวลาต่างๆกัน
ในตอนแรกๆมันอาจจะทำให้เราเสียใจ แล้วตอนท้ายๆมันก้ออาจจะทำให้เรามีความสุข
หรือในบางคนในตอนแรกมันก้อทำให้เรามีความสุข แบ้วต่อไปก้อทำเราให้เศร้าโศกเสียใจ
แต่ให้รู้ไว้เถอะว่า ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวเท่านั้นที่เจอกับสิ่งเหล่านี้
ยังมีคนอีกหลายคนที่เจอแบบคุณ หรืออาจจะเจอมากกว่าคุณ
จงภูมิใจที่เราได้มีความรัก จงภูมิใจที่เรารักคนเป็น คิดเสียว่าที่เราเจอกับความเสียใจนั้นมันเป็นเพียงการทดสอบเล็กๆน้อยๆ
แล้วเราจะฝ่าฟันทุกอย่างไปได้
วันศุกร์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น