ณ วันเวลาหนึ่ง
วันที่ผมได้เจอและได้คบกับเทอนั้น
ผมก้อได้รู้ว่า
ผมได้มีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นมา
ในเวลานั้นผมเป็นอะไรไม่รู้
ถ้าวันไหนที่ผมไม่เจอเทอ
วันที่ผมไม่ได้คุยกับเทอ
วันนั้นผมจะเป็นเหมือนเดกเอ๋อ
ปัญญาอ่อน บ้าๆบอๆ
ทำอะไรไม่เป็น
นั่งโง่อยู๋ได้ทั้งวัน
แต่ถ้าวันไหนได้เทอ
ได้คุยกับเทอ
ผมก้อจะมีความสุข
จะร่าเริงได้ทั้งวัน
แต่ถ้าวันไหนผมได้คุยกับเทอ
แต่เทออารมณณืไม่ดี หรือเครียด
ผมก้อจะไม่ต่างจากเทอ
ผมก้อจะเครียดตามเทอไปด้วย
คงจะเป็นเพราะความรักและความห่วงใยที่ผมมีให้เทอ
แต่บางครั้งผมก้อทำตัวงี่เง่า
บางทีก้องอลก้อน้อยใจเทอเหมือนกัน
แต่เพียงแค่เทอพูดไม่กี่คำผมก้อหลายงอลเทอง่ายๆซะงั้น
ก้อไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร
แต่วันไหนที่เทอหันมามองหรือยิ้มทักทายผม
วันนั้นผมจะมีความสุขมาก
แต่ถ้าวันไหนเทอทำหน้าบึ้งใส่
ผมก้อจะรู้สึกเครียดๆเซงๆอย่างบอกไม่ถูก
ในบางครั้งเวลาผมทำอะไรที่มันไม่ถูกใจเทอเพียงแค่เทอมองผมผมก้อต้องตามใจเทอตลอด
ไม่รู้เป็นอะไรผมก้อยังงงๆอยู่
วันนี้ก้อเหมือนกันครับ
ที่เรียนพิเศษของผมเอง
มีอยู๋วิชาหนึ่งมันวุ่นวายมากแล้วผมเป็นคนที่ใจร้อน
ผมเดินออกมานอกห้องเรียนด้วยความโมโห
แล้วผมก้อมองกลับเข้าไป
เทอก้อจ้องมองผมด้วยสายตาที่ไม่พอใจ
ผมก้อต้องยอมสยบให้สายตาของเทอที่จ้องมองผม
แล้วเข้าไปเรียนจนจบ
แล้วเทอก้อยิ้มให้ผมตอนออกจากห้อง
จากที่ผมเซงๆมันกลับกลายเป็นมีความสุขอยากบอกไม่ถูก
"คุณเคยมีความรู้สึกแบบผมไหมครับ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น